Διαλειμματική Νηστεία: Οφέλη και Αποτελέσματα στην Απώλεια Βάρους
Σύμφωνα με μια νέα μελέτη, η περιορισμένη σίτιση σε χρονικό διάστημα οκτώ ωρών ανά ημέρα για τρεις μήνες μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική απώλεια βάρους για τουλάχιστον ένα έτος. Η κύρια συγγραφέας της μελέτης, Δρ. Alba Camacho-Cardenosa από το Instituto de Investigación Biosanitaria de Granada, δήλωσε ότι τα εν λόγω οφέλη σχετίζονται περισσότερο με το διάστημα νηστείας που ακολουθείται, παρά με τον χρόνο σίτισης.
Οι δίαιτες που περιορίζουν τις θερμίδες έχουν αποδειχθεί ότι συμβάλλουν στην απώλεια βάρους και στη βελτίωση της καρδιομεταβολικής υγείας. Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονται να τις τηρήσουν για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Σε αυτή την κατεύθυνση, η διαλειμματική νηστεία, η οποία επιτρέπει στους ανθρώπους να διαχειρίζονται το πότε αλλά όχι το τι τρώνε, έχει γίνει ιδιαίτερα δημοφιλής, καθώς είναι πιο βιώσιμη μακροπρόθεσμα και βοηθά στη διατήρηση του βάρους.
Μέθοδος και Σκοπός της Μελέτης
Προγενέστερη έρευνα της ίδιας ερευνητικής ομάδας αποκάλυψε ότι η μείωση του χρόνου σίτισης από 12 ώρες ή περισσότερο σε οκτώ ώρες την ημέρα οδηγεί σε μείωση του σωματικού βάρους και βελτίωση της καρδιομεταβολικής υγείας. Όμως, η μακροχρόνια διατήρηση των οφελών αυτών του περιορισμού χρόνου σίτισης παρέμενε αδιευκρίνιστη.
Στη συγκεκριμένη μελέτη, 99 υπέρβαροι και παχύσαρκοι ενήλικες (50% γυναίκες με μέση ηλικία 49 ετών και μέσο ΔΜΣ 32 kg/m²) παρακολουθήθηκαν για 12 μήνες. Σκοπός ήταν να εξεταστεί η διατήρηση της απώλειας βάρους που επήλθε μετά από τρεις μήνες διαλειμματικής δίαιτας.
Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε τέσσερις τυχαίες ομάδες για 12 εβδομάδες: η μία είχε συνήθη σίτιση (12 ώρες ή περισσότερο), η δεύτερη ακολουθούσε περιορισμό χρόνου σίτισης οκτώ ωρών νωρίς, η τρίτη αργά, και η τέταρτη είχε ελεύθερο χρόνο σίτισης. Ταυτόχρονα, όλες οι ομάδες συμμετείχαν σε πρόγραμμα εκπαίδευσης σχετικά με τη μεσογειακή διατροφή, προκειμένου να ενθαρρυνθούν να τρώνε πιο υγιεινά.
Αποτελέσματα της Μελέτης
Όσον αφορά τα αποτελέσματα, οι ερευνητές μέτρησαν το σωματικό βάρος, την περίμετρο της μέσης και των γοφών στην αρχή, μετά την παρέμβαση των 12 εβδομάδων και 12 μήνες αργότερα.
Μετά την παρέμβαση των 12 εβδομάδων, η ομάδα της συνήθους διατροφής παρουσίασε μέση απώλεια βάρους -1,4 kg (-1,5%), ενώ οι ομάδες που ακολούθησαν τη διαλειμματική δίαιτα παρουσίασαν σημαντικά μεγαλύτερες απώλειες βάρους με μέσους όρους -4,2 kg (-4,5%) για την πρώιμη ομάδα, -3,1 kg (-3,5%) για την όψιμη και -3,8 kg (-3,9%) για την ομάδα ελεύθερης επιλογής.
Επιπλέον, η ομάδα της συνήθους διατροφής παρουσίασε μικρότερη μείωση στην περιφέρεια μέσης (-1,1 cm) και γοφών (-1,4 cm), ενώ οι συμμετέχοντες που ακολούθησαν τη διαλειμματική νηστεία νωρίς είχαν σημαντικά μεγαλύτερη μείωση (μέσος όρος -4,1 cm και -4,6 cm αντίστοιχα).
Αξιοσημείωτο είναι ότι τόσο η ομάδα που άνοιγε νωρίτερα το παράθυρο σίτισης όσο και αυτή που ξεκινούσε αργά διατήρησαν σημαντικά μεγαλύτερη απώλεια βάρους σε σχέση με την ομάδα συνήθους διατροφής.
Διατήρηση Απώλειας Βάρους και Αποδοχή της Δίαιτας
Δώδεκα μήνες μετά την παρέμβαση, οι συμμετέχοντες της ομάδας συνήθους διατροφής είχαν μέση αύξηση σωματικού βάρους 0,4 kg (+0,5%) και αύξηση στην περίμετρο μέσης κατά +1,8 cm. Στον αντίποδα, οι ομάδες διαλειμματικής νηστείας παρουσίασαν σημαντική διατήρηση απώλειας βάρους.
Είναι ιδιαίτερα θετικό ότι δεν αναφέρθηκαν σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες κατά τη διάρκεια της παρέμβασης, με μόλις πέντε συμμετέχοντες να αναφέρουν ήπιες παρενέργειες. Η διαλειμματική νηστεία φάνηκε να είναι μία αποδεκτή επιλογή, με ποσοστά συμμόρφωσης που κυμαίνονται από 85% έως 88%.
Ο Δρ. Jonatan R. Ruiz, συντονιστής της μελέτης στο Πανεπιστήμιο της Γρανάδας, δήλωσε ότι αυτού του είδους η διαλείπουσα νηστεία φαίνεται να είναι μια εφικτή λύση για ενήλικες με υπερβολικό βάρος ή παχυσαρκία, προσφέροντας μια πιο εύκολη και αποδοτική προσέγγιση στην απώλεια και διατήρηση του βάρους. Ωστόσο, απαιτούνται περαιτέρω έρευνες σε μεγαλύτερες και μακροπρόθεσμες μελέτες για να επιβεβαιωθούν τα αποτελέσματα.
Τα ευρήματα της μελέτης παρουσιάστηκαν στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο για την Παχυσαρκία, που πραγματοποιήθηκε στη Μάλαγα της Ισπανίας, επισημαίνοντας τη σημασία της διαλειμματικής νηστείας στη σύγχρονη διατροφική επιστήμη.