Ποιες Χρόνιες Παθήσεις Αυξάνουν τον Κίνδυνο Καρκίνου και Θανάτου
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα από το Κέντρο Καρκίνου Memorial Sloan Kettering και το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Λος Άντζελες, παρατηρείται ότι οι χρόνιες παθήσεις σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου, παρέχοντας πολύτιμες πληροφορίες που μπορούν να συμβάλλουν στις προληπτικές στρατηγικές κατά της ασθένειας. Η μελέτη αντικατοπτρίζει την αυξανόμενη προσοχή στις σχέσεις μεταξύ διαφορετικών ασθενειών, όπως η διάγνωση μιας χρόνιας πάθησης μπορεί να επιταχύνει την εκδήλωση άλλης ασθένειας.
Προκλινικές μελέτες έχουν δείξει ενδείξεις ότι καρδιακά επεισόδια, όπως η καρδιακή ανεπάρκεια και το έμφραγμα του μυοκαρδίου, ενδέχεται να προάγουν την ανάπτυξη καρκινικών όγκων και τη μετάσταση σε πειραματόζωα με καρκίνο του εντέρου και του μαστού. Αντίστοιχες κλινικές μελέτες διαπίστωσαν ότι τα άτομα που έχουν διαγνωστεί με καρδιακή ανεπάρκεια ή έμφραγμα του μυοκαρδίου έχουν υψηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου σε σύγκριση με εκείνα που δεν έχουν τέτοιες παθήσεις.
Περισσότερο από ποτέ, εξετάζεται η μεροληψία στις προληπτικές εξετάσεις. Τα άτομα με καρδιοαγγειακές παθήσεις υποβάλλονται σε πιο συχνές ιατρικές εξετάσεις, συμβάλλοντας ενδεχομένως στην έγκαιρη αναγνώριση καρκίνου, κάτι που είναι ιδιαιτέρως σημαντικό για τη βελτίωση των εκβάσεων.
Μελέτη Συννοσηρότητας και Κίνδυνος Καρκίνου
Στη μελέτη που φέρει τον τίτλο «Συννοσηρότητα στη μέση ηλικία και έκβαση του καρκίνου», οι ερευνητές διενήργησαν μια δευτερογενή ανάλυση της προοπτικής δοκιμής προσυμπτωματικού ελέγχου σε 10 κέντρα στις Ηνωμένες Πολιτείες, διερευνώντας πώς οι συννοσηρότητες κατά τη μέση ηλικία ενδέχεται να επηρεάσουν τον μελλοντικό κίνδυνο καρκίνου και τη θνησιμότητα. Σε αυτή τη μελέτη συμμετείχαν 128.999 ενήλικες ηλικίας 55 έως 74 ετών που είχαν εγγραφεί από το 1993 έως το 2001.
Οι συμμετέχοντες ανέφεραν ιστορικό 12 διαφορετικών συννοσηροτήτων, οι οποίες κατατάχθηκαν σε πέντε κατηγορίες όπως ορίζει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας: καρδιοαγγειακές, αναπνευστικές, γαστρεντερικές, ηπατικές και μεταβολικές παθήσεις. Μετά από μέση παρακολούθηση 20 ετών, διαπιστώθηκε ότι μόνο το αναπνευστικό και το καρδιοαγγειακό ιστορικό σχετίζονται με σημαντική αύξηση της συνολικής επίπτωσης καρκίνου.
Επιπλέον, οι μεταβολικές, γαστρεντερικές και ηπατικές παθήσεις δεν αύξησαν τον κίνδυνο για όλες τις μορφές καρκίνου, αν και μερικές από αυτές συσχετίστηκαν θετικά ή αρνητικά με διάφορους τύπους καρκίνου. Σημαντική είναι η παρατήρηση ότι κάθε συννοσηρότητα συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης τουλάχιστον ενός τύπου καρκίνου.
Μάλιστα, οι ηπατικές παθήσεις είχαν τη ισχυρότερη συσχέτιση με το μέλλοντα καρκίνο του ήπατος, ενώ οι μεταβολικές παθήσεις συνδέονταν με αυξημένο κίνδυνο για εννέα τύπους καρκίνου και χαμηλότερο κίνδυνο για τέσσερις, συμπεριλαμβανομένων των καρκίνων του πνεύμονα και του προστάτη. Οι αναπνευστικές και καρδιοαγγειακές παθήσεις, καθώς και οι μεταβολικές παθήσεις, σχετίζονται επίσης με υψηλότερη θνησιμότητα από καρκίνο.
Στρατηγικές Δημόσιας Υγείας
Αυτά τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι οι χρόνιες παθήσεις κατά τη μέση ηλικία επηρεάζουν την ανάπτυξη καρκίνου και τον κίνδυνο θνησιμότητας. Ως εκ τούτου, είναι επιτακτική ανάγκη οι στρατηγικές δημόσιας υγείας να εστιάζουν στην έγκαιρη διάγνωση και διαχείριση των χρόνιων παθήσεων με σκοπό τη βελτίωση της πρόληψης του καρκίνου και των επιπλοκών που τον συνοδεύουν.
Η ενσωμάτωση της αξιολόγησης των συννοσηροτήτων στις συνήθεις αξιολογήσεις κινδύνου για καρκίνο μπορεί να προσφέρει πιο εξατομικευμένα προγράμματα πρόληψης και διαχείρισης, αναλόγως των συνθηκών υγείας του κάθε ατόμου.
Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση JAMA Network Open, επιβεβαιώνοντας τη σημασία της σχέσης μεταξύ χρόνιων παθήσεων και καρκίνου.